بسیاری از بیمارانی که به ارتودنسی دندان نیاز دارند، از گرفتن وقت ملاقات برای مراجعه به دندانپزشک ابراز نگرانی می کنند. بخشی از این نگرانی به طور کلی مربوط به عدم اطمینان آن ها از روش های ارتودنسی می باشد. سایر بیماران نیز به علت نگرانی از مسائل مالی این روش مردد هستند. قبل از استفاده از هر گونه خدمات بیماران می خواهند بدانند که "هزینه ی ارتودنسی دندان چقدر است؟"
داشتن دندان‌هایی مرتب و زیبا، یکی از عوامل مهم داشتن اعتماد به‌نفس بالاست و امروزه با پیشرفت‌های زیادی که در دنداپزشکی و ارتودنسی حاصل شده، روش‌های مختلفی وجود دارد. اما کدام روش بهترین روش است؟ پاسخ این پرسش به موارد مختلفی بستگی دارد.
پیش از انجام هر نوع درمانی که مانند ارتودنسی نیاز به مدت زمان طولانی دارد، نیاز است بیمار اقداماتی انجام دهد. زیرا ممکن است پشیمانی در طی درمان دیگر فایده‌ای نداشته باشد و فرد باید تا پایان راه را برود.
انواع و مراحل ارتودنسی ، ارتودنسی روش درمانی در دندانپزشکی است که دندان های نامرتب و نامنظم را اصلاح می کند. این روش علاوه بر اصلاح دندان ها زیبایی خاصی هم به دندان ها می دهد و از خرابی آنها نیز پیشگیری می کند. دندان های نامرتب می تواند باعث خرابی دندان ها شود.
مانده خوراکی ها در لای دندان ها گیر می کند و پوسیدگی دندان ها را سبب می شود. همچنین باعث اختلال در کار دستگاه گوارش و بقیه دستگاه های بدن می گردد. البته گفتنی است که هر نامنظمی نیاز به ارتودنسی ندارد، بلکه باید دندانپزشک این مورد را تشخیص بدهد و برای اصلاح نامنظمی های فک و دندان اقدام کند.
اُرتودُنسی (به انگلیسی: Orthodontics) یکی از رشته‌های تخصصی دندانپزشکی است. این کلمه مرکب است از دو واژه? لاتین «ارتو» به معنای «راست» و «درست»، و «ادوس» یا مشتق آن «دنس» به معنای «دندان». ارتودنسی یکی از مهمترین رشته‌های تخصصی دندانپزشکی است. همچنین اولین تخصص معرفی‌شده در دندانپزشکی می‌باشد.
کار ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت‌شدن نامناسب دندان‌هاست. این امر می‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندانها یا دو فک نسبت به هم باشد، یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد. درمان‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندانها یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان‌های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبه? دیگر می‌توان درمان‌های ارتودنسی را به درمان با دستگاه‌های ثابت و متحرک تقسیم کرد. دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل‌دهنده? آنها براکت و سیم می‌باشد. براکت‌ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می‌شوند. در بین مردم از اصطلاح سیم‌کشی یا سیم‌بستن دندان هم برای اشاره به این عمل استفاده می‌شود. دستگاه‌های متحرک انواعی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذاخوردن یا مسواک‌زدن باشد. این نوع دستگاه‌ها در بین مردم به «پلاک» مشهورند.
